Under Construction
Met regelmaat zijn er leuke updates over de katten en kittens. Soms van ons soms van anderen, Meestal van dezelfde. Ik heb al aangegeven dat ze die kattebelletjes moest bundelen maar helaas wilde ze dat niet. Gelukkig mocht ik ze wel vermelden. Hier kun je ze lezen.
26-08-2015
Pfff, ik ben een gebrooken mensch... Ze heeft denk ik geen kwartier achter elkaar geslapen, en ik dus ook niet. Ze heeft veel gemauwd, maar als ik dan tegen haar praatte, begon ze als een idioot te spinnen, kopstoten uit te delen (ik werd zowat m'n bed uit gekegeld), in m'n ogen te wroeten en in mijn neus te bijten. Haar liefde was nogal... overweldigend, zullen we maar zeggen... Ik hoop dat ze vandaag voldoende went aan de rest zodat ze komende nacht in de woonkamer kan blijven... Die kopstoten: net haar broer! Overigens kreeg die net een héél voorzichtig kopje tegen zijn kop!
Ze zat vanmorgen, en nu weer, alles en iedereen te terroriseren. En ze weet dat ze klein en schattig is, volgens mij. Niemand durft haar nu eens écht een volwassen mep te geven... Daar rekent ze dus op. Geweldig.
Vannacht was wel triest. Juul sliep op zijn rug. Ik lag wakker. Iets met slikken en ademhalen. Onze Luna is gek op de stoute baas dus zij lag op Juuls Buik. Draait hij zich om en kiept daarmee Luna op de grond. Je had de blik in haar ogen moeten zien terwijl ze terug klauterde en een plekje op zijn inimini taille zocht....
Dat was het beste moment van afgelopen nacht. Eerst de zwieper naar de grond. Toen de plof en het gekrabbel van nagels die houvast aan het laminaat zochten. Toen koppie over de rand van het bed gevolgd door de rest van het poezekind. Daarna 1 pootje op taille. Verbeten uitdrukking op snoet met wijd uitstaande snorharen. 2e pootje erbij. Even klauwen. Hop achterlijfje omhoog. Rondje trappelen en plof daar lag ze. Eerst een diepe zucht. Vervolgens een flink geronk en daarna weet ik niets meer....
T en ik konden vannacht niet slapen. Dus toen maar op bloedmaanexcursie. T zat de maan met zijn verrekijker te bestuderen, begint-ie opeens keihard te lachen. Ik: "Sttt!!!" want open raam, dus niet leuk voor de buren. Staat Mats daar dus opeens zijn zicht te versperren.
Oooooh, krek Mats! Zat in de vensterbank naast een vriendin van me die hem al tijden niet had gezien. Vriendin zette leeg theeglas op de vensterbank, waarna Mats het glas met een subtiel *kuch* patsje van de vensterbank mepte. Vriendin verbijsterd. Wij niet.
Hahaha, en wij maar uitleggen... Dat zo'n theeglas 'nanananana' doet (denk: gekruiste wijsvingers), in de ogen van MdP. En dat je dus er een mep tegen moet geven. Wij vinden dat inmiddels normaal. Nu de buitenwereld nog.
Hahaha, als MiniMats met MegaMats aan het ravotten is, sneakt ze steeds onder de bank, omdat ze weet dat Grote Broer daar niet meer onder past. En dan stuitert ze er meteen weer onder vandaan. Ook Moortje begint met haar te spelen, en Mickey komt regelmatig aan haar snuffelen. Alleen Mons reageerde nogal narrig toen ze met hem mee de lift in ging. Geen gedoe aan z'n kop!
Mons gedoogt Marit inmiddels wel in huis, maar haar voor de eerste keer in de lift aantreffen was nét een tandje te ver. Hij heeft altijd een paar weken nodig om bij te draaien. Maar het gaat in z'n algemeenheid al heel goed met de 5M.
Ik jaag hem steeds het dakterras op. Ook fijn, met al die katten om je heen. Ga ik nu trouwens doen. Hopelijk flikt Marit me niet wat ze gisteren deed: eerst met haar pootjes in een plasje water gaan staan en dan met die kletsnatte, ijskoude pootjes over mijn zondoorstoofde rug lopen. Heb je me horen gillen?
Pfffffff................. Die ..... heeft zijn middelbareschooldiploma zeker op de kermis gewonnen. Zit mij aan te vallen op dingen die ik niet heb gezegd en zo. Snapt ook niet wat ik zeg. Ik was eerst BIJZONDER geïrriteerd, maar mijn irritatie verdampte als een plasje water in de woestijn toen ik merkte dat Mats "Prrt, prrt, prrt" riep bij Theo's voordeur, en toen ik de deur opende, zat Marit aan de andere kant van de deur in de centrale hal. Hoe lief & zorgzaam wil je het hebben? Niks aan de hand overigens, want Marit snapt allang het kattenluikje in Theo's voordeur. Kwestie van haar één keer door het luikje duwen, en sindsdien doet ze het zelf. Komt MiniMatsje eigenwijs met haar kleine lijfje door het luikje met een gezicht alsof ze dat al haar hele leven lang doet. We lachen ons weer eens suf.
Pffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffff Iemand, ik noem geen namen, maar ze is op 3 maart geboren, had vanmorgen de kolder in d'r kop. Zat de hele tijd Moortje te attaqueren, en als Mats polshoogte ging nemen, kreeg hij er ook van langs. Ging hij Tortieterrorist achterna, dan dook ze onder de bank, waar MegaMats dus niet meer onder kan kruipen, en dan kreeg-ie een tortiepets op zijn neus. Ik lig inmiddels in het AMC met een acute slappelachcoma.
Tortieterrorist blijkt nu ook buiten een knuffel! Zo schattig! Een paar dagen geleden nog bibberend van angst, vandaag uit zichzelf het dakterras op, waar ik lag te lezen. Bril van mijn hoofd kopstotend, hoekjes van mijn boek perforerend, staart in mijn ogen vegend, oorverdovend spinnend... En haar vachtje ruikt zo heerlijk zondoorstoofd. Nooit meer een appartement zonder flink dakterras *check*
De dag nadat T zijn aquarium had gekocht, kocht hij ook een algeneter. Die was de dag daarop alweer verdwenen. Een maand geleden kocht T een nieuwe algeneter. Ook de dag erna foetsie. Gisteravond zie ik opeens TWEE algeneters rondzwemmen: een grote en een iets kleinere. HADDEN DIE ZICH NIET WAT EERDER KUNNEN MELDEN? HEB IK DAN HELEMAAL VOOR NIKS IN DE RATS GEZETEN? Slechte karakters zijn het. Rotbeesten. Waarschijnlijk zijn ze zich rot geschrokken door Torbieterrorist die elke avond tegen het glas komt meppen.
Joh, je moest eens weten hoe blij wij zijn! Mats en zij worden steeds leuker samen. Hij is volkomen door haar gebiologeerd, loopt steeds achter haar aan te sjouwen en haar kontje te likken, en zij trekt zich er werkelijk helemaal niks van aan. Mickey heeft het zó heerlijk, nu Mats totáál geen tijd meer voor haar heeft. Mats is af en toe bekaf, haha. Gisteren zette ik haar op onze 'klimpaal'. Pok pok pok, omhoog. Mats er pok pok pok achterna. Geen gezicht, zo'n ukkiepukkie dat voorop klimt.
Marit is definitief badkat. Ze komt nu ook op de rand van het bad zitten als Theo in bad ligt, en drinkt dan ook uit bad.
En ze is niet boos, maar wel teleurgesteld als ik niet in bad, maar alleen onder de douche ga.
Oké. Mats valt de kam niet meer aan, maar die kopstoten ertegen zijn ook niet erg handig... Hij vindt het toch zálig om gekamd te worden! Als ik lees van andere Noren dat die hele veldslagen uitvoeren, dan mag ik in mijn handjes wrijven met twee katten die het prima vinden.
Nou, wij (T, J en ik) zijn VER-SCHRIK-KE-LIJK blij met ons Tortieterroristje. TorBieterroristje, moet ik geloof ik zeggen, toch? Ze had het gisteravond te druk met haar dingetjes, zodat ze niet eens met me mee wilde lopen. Maar ze kwam me om 6.30 uur wel mooi wekken. Een heel dramatisch stemmetje bij mijn slaapkamerdeur. Ik had, toen ze toch niet mee wilde, idd mijn slaapkamerdeur dicht gedaan: even een nachtje voor mezelf. Maar zó lief dat ze me dus wel weet te roepen! Dat houdt dus in dat ze de weg naar mij weet te vinden.
Mats is met stip nr. 1, maar hij begint kleine Marit steeds meer te waarderen. Ik mocht haar bijvoorbeeld vannacht niet mee naar bed nemen, omdat hij haar wilde. Ze moest meer aan hem gaan wennen, vond hij. Ik zie het dus al gebeuren dat ik ook háár aan hem kwijtraak... Zij is trouwens de grootste BARF-liefhebster. Maar omdat zij er zo smakelijk van eet, wil de rest ook. Pure kift.
Enorme verandering hier! Marit sliep het grootste gedeelte van de dag onder Jans bed. Maar opeens wilde ze gistermiddag juist beneden zijn. Ze racete hier rond als een gek, klom als een idioot het tapijt bij de trap op (net als Mats!), is hevig verontwaardigd wanneer Mats te ruw is, gaat vervolgens gewoon door, weet opeens de weg van T's appartement via het mine, de trap op, boven weer naar T, daar weer naar beneden en loopt hier na een minuutje weer gewoon rond. Ze heeft duidelijk besloten voortaan niet meer onzichtbaar te zijn. Zo schattig! Ze heeft blijkbaar een week nodig gehad om zich boven beschut te voelen, en nu vindt ze zichzelf stevig genoeg voor Het Grote Avontuur. Wel jammer dat ze het nodig vindt om 's nachts in mijn neus en kin te bijten en mijn wangen te likken. of de binnenkant van mijn elleboog. Of mijn grote teen.
Waarom heb je haar niet geleerd dat één keer overstelpende liefde per nacht genoeg is? Nu komt ze bij me, gaat mijn gezicht likken, geeft kopstoten, bijt in mijn neus, gaat een half uurtje naast me liggen, vertrekt, komt na een tijdje weer terug en het hele feest begint weer opnieuw. Dááág nachtrust! Precies haar Grote Broer.
Mevrouw klimt as we speak via mijn badjas op schoot en stoomt meteen door naar mijn linker schouder om me vanaf daar te attaqueren. Hoe kan ik me nu concentreren met het geluid van een betonboormachine vlak naast mijn oor? En zo'n staart voor mijn ogen bevordert mijn typsnelheid ook niet bepaald.
Vannacht heb ik de Tabbyterrorist weer bij me gehad. Nul gemauw, dus ze mist haar moeder en zusjes niet meer. Wel meerdere aanvallen van hevige liefde die zich openbaarde door hardnekkig met uitgespreide teentjes in mijn gezicht te trampelen, zodat diverse nageltjes zich in mijn oogleden vasthaakten. Ik kan je verzekeren: dat doet zeer. Ook mijn schouders vertonen multiple schrammen. Honderdachtenzestig keer een nat neusje in je oogkassen geduwd krijgen bevordert de slaap evenmin, net als haar voorkeur op mijn keel te gaan liggen. Wat overigens wel heel schattig was: als ik mijn ogen open deed, keek ik recht in een bijna scheel van liefde kijkend driehoekje. Ik heb uiteindelijk maar een compromis bedacht: ze mag aan de bovenkant van mijn kussen gaan slapen. Dus lag daar lag vannacht een blue tabby classic slurfje.
He he, eindelijk begint tutje de krabpaal bij de trap te snappen. Waar Grote Broer zich graag als een pandabeer laat knuffelen, sprong zij meteen op de trap. Maar nu kan ze opeens wel wat klimmen en vindt het ook heerlijk om daar een rugmassage te krijgen.
Toen ik voor het eerst bij Skrollan was Appte ik naar huis: Ben verliefd, denk niet dat ik alleen thuis kom. Zijn antwoord: Waag het niet.
Recentelijk had ik twijfels over de show delegatie en zei hem... Ik kan Skrollan natuurlijk altijd nog omruilen! Verschoot er hier iemand flink van kleur.... Maar waarom? Ze is hier net gewend....
Euhhhh ik bedoel dat ik haar nog even thuis laat en een ander mee neem naar show.
Ow okay, dan is het goed.
Mats vond dat T te veel aandacht aan zijn laptop besteedde. Logisch, want hij was aan het werk. Maar Mats sprong dus op de stoel naast T, sloeg zijn klauwen in diens arm en trok hem naar zich toe. T mopperde nog iets van willen werken, maar ik lag dus al onder de tafel in een appelflauwte.
Januari 2016
Aaaaaaarrrrrrrrrrrrrrrch!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Ik zette van de week al een berichtje op Fb over de mathematische precisie waarmee katten de onhandigst denkbare slaapplaats uitkiezen. Nou, hier hebben we een hoogbegaafde mathematicus, genaamd Mats. Kiest op de vloer de logistiek slechtste plek om te gaan liggen, namelijk de smalle doorgang tussen Theo's eettafel en de kast. En wat gebeurde er gisteren? Marit ging erbij liggen en toen gingen ze elkaar uitgebreid wassen. HET IS DAAR TOCH GEEN WASSTRAAT??? En die arme Theo is inmiddels zo'n kattengek dat hij over hen heenstapt in plaats van ze een rotschop te geven... :):):)
Godsammeanmekontroeste! Hebben de katten opeens vlooien! 1 december ze nog allemaal behandeld, maar de maand daarvoor niet, omdat ik Marit te jong vond. Daar ga je dan met je dierenliefde. Straks naar de dierenwinkel voor spul dat alles wat meer dan 4 pootjes heeft DAUD maakt. Ik ben er helemaal klaar mee. Als Jan of Theo meer dan vier pootjes heeft, DIKKE PECH.
Oooooohhhhhhhhhhhhhh!!!!!!!!!!!!!!!! Ik ben zó'n slecht mens! Gisteravond wilde Marit bij mij op het balkon. Oké, maar dan wel met de deur dicht, want voor 's avonds de deur nog open vind ik het nu te koud. Ik later die avond naar bed, breekt om een uur of 11 mij het angstzweet uit: Marit zit nog op het balkon!!! Ik schiet snel een badjas aan, ren naar beneden, doe de deur open, en daar komt mevrouwtje, luid gapend, zich uitrekkend en met zo'n blik van: "Hé gezellig, kom je er ook bij?" Die had het dus buiten heerlijk naar haar zin gehad. De katten kunnen niet van het balkon, want dat heb ik afgeschermd met gaas. Ze zitten er graag. Ik ook trouwens. Het ligt op het zuiden, dus vrijwel nooit in de wind. Met dit mooie weer zit je dus in de zon en uit de wind. Marit zit inmiddels ook lekker in haar wintervacht. Mooi pluimstaartje!
Vandaag gezellig bezoek gehad van een kitten eigenaar. Daarna ben ik zelf even de hort op gegaan en heb kwarteltjes gehaald. Toen ik na een uur of twee thuis kwam moest er eerst flink geknuffeld worden. Het stel hier dacht dat ze permanent verlaten waren. Daarna brak de hel los. Ik moet zeggen elke keer weer een hemelse ervaring als de Noren hun vlieguurtje hebben.
Oké. Als je langs een bed loopt, kan je vanonder dat bed óf geattaqueerd worden door een megapoot, óf door een minipoot.
Mini Mats leert van de Mega Mats... Partners in Crime.
Slechte karakters. Ik ben net klaar met de genezing van alle schrammen die Megamats me heeft toegebracht, kan ik weer beginnen aan een nieuwe ronde. Zucht. De ren- en vliegsessie hebben we net achter de rug.
Elke ochtend houden Mats en Marit een gezamenlijke ren- en vliegsessie. De katten vliegen je - soms letterlijk - om de oren. Af en toe is Mats véél te ruw, en dan hoor ik vanuit zijn oksel een vervaarlijk gegrom, maar volgens mij wordt hij steeds voorzichtiger. Vanochtend heb ik me een appelflauwte gelachen. Mats zat Marit achterna, die sjeesde met van die gestroomlijnde platte oortjes naar de bank, sprong op een stapel kussens zodat ze lekker hoog zat, en toen Mats kwam kijken waar ze nu was, sprong ze bovenop hem. Jieieieiehaaaaa! Hij schrok zich wezenloos, rende weg en zij achter hem aan. Geen gezicht, Monster Truck die achterna wordt gezeten door Dinky Toy.
Marit wordt ook al zo'n rare! Als ze niet slaapt, achtervolgt ze me als een hondje, drinkt mijn badwater leeg (gelukkig doe ik er niks in), maar wat ze nu toch weer voor gewoonte heeft ontwikkeld! Ik ben snotverkouden en heb naast me op bed tissues staan in een prachtige, door Theo uit Egypte meegenomen houten tissuedoos. Dat is een doos met een spleet aan de bovenkaant waar je de doekjes uit kunt trekken. madammeke zat natuurlijk met haar pootjes die tissues uit de doos te prutsen. Dus ik die doos omkeren. Nu is haar lievelingsslaapplek... op die harde doos!!! Terwijl ze kan kiezen uit een stapel nog te vouwen schone was, een wollen dekbed en een warme Sandra. Ik weet niet hoor, wat jij met die genen allemaal uitspookt. Het is bovendien geen gezicht, want ze past allang niet meer op die doos. Dus alles hangt er overheen. Mevrouw groeit als kool namelijk.
Ow wat een heerlijk bericht weer.
Hier heb je geen tissue dozen zien staan. Heeft ook iets te maken met klauwigen. Uiteraard noem ik geen namen want er staat nooit een ondertekening bij een lege of platte doos. Die van mij komen namelijk gewoon bij de Lidl weg.
Misschien is mevrouw aan het oefenen voor het Noren Bootcamp?
Sja en je was gewaarschuwd he? Noortjes zijn anders. Een normale kat is zo normaal als je eenmaal besmet bent door een Noor.
Gezien dit allemaal zwart op wit staat wil ik je er even aan herinneren dat het niet mijn schuld is.
Het begon bij Mickey!
De genen van deze en gene zijn uiteraard wel speciaal.
Opa Flitz sja wat kan ik nog over hem melden dat je nog niet weet? Mijn lief.
Pappa Ainur komt net naar beneden stuiteren. Hij slaapt graag op het afwerk latje van de lichtkoepel in de slaapkamer. Oma Lunatic. Hmm it's all in the name. Enneuh met Lotjes genen heb je toch nog de meest normale hier in huis te pakken...
08-11-2014
Ainurs eerste reactie op het showgebeuren en de keurmeester;
Wat leuk... jij schrijft.... over mij.... met een pen.... dat kan positiever.... PATS dahag pen.....
Ainur is ietwat speels op zijn tijd....
De meeste keurmeesters zijn ook slim genoeg geen lange ketting met hangers te dragen. Degene die dat ooit wel deed zal daarvan geleerd hebben oo de dag dat ze Ainur moest beoordelen.