Mijn naam is Yolande ik woon in een sfeervol huisje vlak bij de duinen en het strand. Deze prachtige locatie wordt gedeeld met onze Noorse Boskatten, honden, kippen, konijnen en de paarden. Er is dus dagelijk heel wat te doen. Het moge duidelijk zijn dat wij graag dieren om ons heen hebben waarbij de Noren een speciaal plekje innemen.
Heeft u zin in het hele verhaal? Klik hier.
My name is Yolande and I live in a lovely cottage near the beach. This beautyful place is shared with Norwegian Forest Cats, dogs, chicken, bunnies and horses. So there is a lot to do each and every day. As you can see we love animals in general but NFO especially.
If you would like to read the whole story, just click here.
Mein Name ist Yolande und ich lebe in einem schönen Haus in den Niederlanden in der Nähe des Strandes. Wir teilen diesen schönen Ort mit unseren Norwegischen Waldkatzen, Hunden, Hühnern, Kaninchen und Pferden. So haben wir jeden Tag ein Menge zu tun. Wie Sie sehen können, lieben wir Tiere, und vor allem Norwegische Waldkatzen.
Die ganze Geschichte können Sie unten weiter lesen. Bitte klicken Sie hier.
Mijn naam is Yolande en ik woon in een sfeervol huisje vlak bij de duinen en het strand. Deze prachtige locatie delen wij met onze Noorse Boskatten, een europese korthaar, onze honden, kippen, konijnen en de paarden. We hebben dus dagelijk heel wat te doen. Het moge duidelijk zijn dat wij graag dieren om ons heen hebben waarbij onze Noren een speciaal plekje innemen.
Een aantal jaar terug kocht ik mijn eerste Noorse Boskat. Een geweldig lief blauw schildpad meisje waar ik meteen verliefd op was. Ik heb haar meteen mee naar huis genomen maar maakte me wel wat zorgen over hoe onze oude katten op haar zouden reageren. Nou het antwoord was; totaal niet. Mieuw zoals we haar maar even hebben genoemd omdat de fokker haar naam niet meer wist, was altijd bij mij en als ik er niet was dan lag ze bij Mister Fluffy, het konijn of ze sliep rustig tussen de poten van 1 van onze oudjes. Ze was echt heel lief voor hun maar zodra ik het initiatief nam kwam ze wel met mij spelen. Ik maakte mij dan ook totaal geen zorgen. Tot de dag kwam dat ik wakker werd zonder dat Mieuw (die naam hebben we maar gehouden ook nadat we wisten dat ze Bora van Queen Noor heette). Ik vond haar bovenop de kooi van Mister Fluffy. Lekker in het ochtend zonnetje. Ik knuffelde haar en wilde aan de dag gaan beginnen. Zij strekte haar pootjes en pakte mijn arm waardoor ik haar echt nog wat langer moest knuffelen. Ik nam haar mee, maakte een kopje thee waarna het toch echt tijd werd om met de paarden aan de slag te gaan. Ik zette Mieuw naast me op de bank en haar pootjes vouwden super snel in en mevrouw lag lekker op de bank. Naar mijn idee ging dit veel te snel dus probeerde ik het nogmaals met hetzelfde resultaat. Ik belde Julius met de medeling dat ik naar de dierenarts ging met haar en dat ik er een slecht gevoel over had. Hij is in zijn auto gesprongen en was nog net op tijd om afscheid te nemen. Voor de dierenarts was het al heel snel duidelijk wat er aan de hand was en de testen bewezen het. Fip in een heel ver stadium waardoor wij maar 1 keuze konden maken.
Mieuw was klein. Ze bleek een volwassen gebit te hebben in het lijfje van een kitten. De fokker had mij over het formaat van Mieuw gerustgesteld. Noorse Boskatten zijn laat rijp en groeien lang door. Had ik toen maar geweten wat ik nu allemaal weet...Ondanks dat ben ik blij dat Mieuw een aantal maanden deel heeft uitgemaakt van ons leven. Wel moet ik zeggen dat het een paar jaar heeft geduurd voordat ik dit een plaatsje kon geven.
Toen onze oudjes 1 voor 1 het tijdelijke voor het eeuwige inruilden ging zo af en toe weer eens kijken op internet voor een jonge huistijger. Een aantal keer ben ik ook daadwerkelijk gaan kijken. Helaas durfde ik geen van die kittens mee te nemen. Niezende kittens met tranende oogjes, moederpoezen totaal vervilt en katten die in een kooi in de schuur woonden. Ik werd er niet vrolijk van. Sja en toen kwam ik Lotte tegen op het internet. Wederom een blauw schilpad poesje. Mijn hart sloeg een keer over en uiteraard moest er snel een afspraak komen. Ik denk dat Lotte toen nog net iets kleiner was dan Mieuw op haar grootst was. Lotte had absoluut geen tijd voor mij. Ze had het veel te druk met rennen door het huis. Rondje door de ren en weer terug. Die avond ben ik weer vertrokken zonder kitten maar in deze fokker had ik wel vertrouwen. Een paar dagen later kwam ik terug om later die avond als trotse eigenaar van een geweldig actief en speels kitten weer richting huis te keren.
De Oudjes, Andre, Bolle en Sjors waren met dit kitten helemaal niet zo blij als met Mieuw. Deze dame wilde wel ravotten en daar hadden zij de energie niet meer voor. Dachten ze. Aan Lotte zagen wij dat zij haar broertjes en zusjes heel erg miste en daarom ben ik toch maar weer op internet gaan kijken. Een noortje erbij of toch een ander kitten zonder stamboom? Via via ontdekte ik Luna. Tijdens mijn bezoek kwam zij meteen naar me toe. Speelde met me en vond het nodig om op schoot in slaap te vallen. Dus uiteraard moest zij mee naar huis.
Lotte was ontzettend blij met haar vriendinnetje en voor Luna gold hetzelfde. Samen maakten ze het huis onveilig wat aanstekelijk werkte op de oudjes die nu opeens wel mee gingen spelen. Wie had dat ooit durven dromen. Mijn 2 kleine deugnieten zijn ondertussen ruim 2 jaar en gedragen of misdragen zich nog steeds als kittens. Ze mogen graag flink ravotten wat ik geweldig vind.
De laatste oudjes zijn ondertussen over de regenboogbrug gegaan waardoor het toch wel wat stil is in huis. Het lijkt mij geweldig om een kitten vanaf heel klein mee te maken en te zien ontwikkelen. De enige manier waarop dat kan is zelf aan een nestje te beginnen. Daar kleven echter wel wat risico's aan.
Na een lange periode van twijfelen, een kitten of een nestje, is de knoop doorgehakt. Op 3 december 2012, na een ontzettend lange reis, is Flitz deel uit gaan maken van ons gezin. Dus toch een kleintje erbij. Eigenlijk was het goed zo maar toen kwam ik Esperanza tegen. Zij was onweerstaanbaar dus ook zij is bij ons gaan wonen. Flitz en Esperanza zijn de beste maatjes en wie weet komen er straks toch ook nog eens kittens. Uiteraard zijn we lid geworden van een club en hebben we een cattery naam aangevraagd. Av Ljossalfheim.
Onze dieren zijn in principe huisdieren dus een deel van ons gezin. Zoals het hoort. Hobby of niet, als er straks een gelegenheidsnestje komt, moet alles natuurlijk wel op de juiste manier verlopen. Vandaar het lidmaatschap van een club. Het aanvragen van een cattery naam en het maken van deze website. Ook het bezoeken en deelnemen aan shows hoort hierbij en het laten afnemen van de diverse gezondheidstests.
Ik heb gezien hoe het niet moet, de gevolgen daarvan heb ik gevoeld, daarna en daardoor heb ik heel veel geleerd en dat wil ik nu in de praktijk gaan brengen.
Ik wens u veel plezier bij het bekijken van de website. Heeft u nog vragen over onze mooie hobby dan kunt u natuurlijk altijd het contactformulier invullen. Wij zullen uw vragen zo spoedig mogelijk beantwoorden.
My name is Yolande and I proudly present Hobby Cattery av Ljossalfheim.
I live in a lovely cottage near the beach. This beautyful place is shared with Norwegian Forest Cats, dogs, chicken, bunnies and horses. So we have a lot to do each and every day. As you can see we love animals in general but NFO especially.
A couple of years ago I bought my first NFO. She was a lovely blue tortie kitten and I instantly fell for her. I took her home, worrying how all of my very old European Shorthairs would react to this little baby. They didn't. Mieuw was always with me and if she couldn't she was with Mister Fluffy (bunny) or sleeping between the paws of one of the oldies. Whenever I initiated it she would play with me and I had no worries whatsoever. Until one day I woke up not having Mieuw beside me. I found her lying in the sun on top of Mr Fluffy's house, cuddled her and wanted to continue with my daily routine. She stretched out and caught my arm, so I cuddled her some more, picked her up, put her on my shoulder and made myself a cup of tea. When i finally decided to give the horses their workout I placed Mieuw on the couch I noticed that she wasn't lying down but falling down. I tried putting her on her legs and again she was going down far too fast. I called my friend Julius telling him that I had to go to the Vet immediately and that it looked really bad. He left his work and raced over to the Vet. Just in time to say goodbye. Mieuw was diagnosed with FIP and we had to make the one and only possible decision. By then she had her grown up teeth in a kitten body. I thought she was that small because the breeder had told me that NFO mature late. I wish I had known everything I know now..... Still I am very happy to have shared a couple of months of my life with Mieuw. It did take me a couple of years to recover.
As my oldies were going one by one I found myself looking on the internet again. I went to see a couple kittens but there was no kitten that I dared taking home. You can probably guess why. Until, I found Lotte. A blue tortie again. I think she was about 4 months and slightly smaller than Mieuw was when she passed away. She had absolutely no time for me. Far too busy with running around the house. I left without a kitten but came back the next week. Finding Lotte still very happy and o so active. This time I left being the proud owner of a lovely young kitten again.
The remaining Oldies were absolutely not amused by Lotte. They did not play with her and we could see that Lotte missed her siblings. Back to the internet it was. Shortly after, we found Luna. A little bit younger then Lotte and the last one from a litter. The owner desperately wanted a new address for her and since Luna came right at me, played with me and decided to fall asleep on my lap I just had to take her home.
Lotte was very happy with Luna and vice versa. Together they tried to ruin the house and the funny thing is that the oldies got very enthusiastic as wel. Who would have figured. By now these little kitties are over 2 years of age and they still love a good stampede. The oldies all have gone now and I would really love to have a little baby from the start on. The only possible way is a litter. So finally we bought a beautiful male, joined a catclub and registered a cattery name: Av Ljossalfheim!
I have seen the good, the bad and the very ugly and I have felt the hurt caused by mal practice. So I decided to follow the good and learn. Now it is time to practice.
Entschuldigungen für die Rechtschreibung. Die Deutsche Sprache gibt mir noch einige Swierigkeiten.
Mein Name ist Yolande und ich lebe in einem schönes Haus in den Niederlande in der nähe des Strandes. Wir teilen dieses schönes Ort mit unseren Norwegischen Waldkatzen, unsere Europäisch kurzhaar Katze, unsere Hunde, Huhner, Kaninchen und Pferden. So haben wir ein menge zu tun jeden Tag. Wie Sie sehen konnen lieben wir Tieren in Allgemeinen, sondern vor allem Norwegische Waldkatzen.
Wenn unsere Oldies 1 vor die erste, Tempräre fur Ewige ausgetauschts hatten wurde gelegentlich die Blicken wieder auf Internet gerichtet für einen jungen Tiger. Mehrmals habe ich es nicht gewagt die Kleinen zu hause zu bringen weil die Krank waren oder nicht teil eines Haushalt waren aber in einer Scheune lebte. Dan kamm Lotte. Wieder eine Blue Tortie. Sie hatte absolut keine Zeit für mich. Sie war zu sehr damit beschafftigt zu spielen. Ich verließ ohne eine Katchen aber kam wieder in die nächtste Woche. Lotte war noch immer sehr Aktif und verspielt. Dieses mal gingen wir zusammen nach Hause.
Lotte vermisste ihre Geswischter und zuruck mit dem Internet war es. Kurz nachdem habe ich Luna gefunden, ein wenig jünger als Lotte und die Letzte aus einem Wurf. Der Bezitser wunschte unbedingt eine neue Adresse für sie und da Luna kam direkt auf mich zu, spielte mit mich und beschloss um einzuschlafen auf meinem Schoß. Dieses kleine konnte ich nicht hinterlassen.
Lotte war sehr zufrieden mit Luna und umgekehrt. Gemeinsam versuchten sie unser Haus zu ruinieren und das Komische ist das unsere Oldies begeistert waren und begannen mit zu spielen. Zweite Jugend oder Demenz. Wer Weiß.
Mein beide kleine Schönheiten sind jetzt mehr als 2 jahre alt und verhalten sich noch immer wie kleine Kätzen. Ich liebe das so sehr.
Ich wurde sehr gerne einen Wurf selbst zuchten deshalb ist am 3 Dezember, nach einer sehr langen Reise, unser schone kater Flitz Teil unserer Familie geworden. Außerdem haben wir einer Club beigetreten und einen Catterynamen beantragt. Av Ljossalfheim.
